vrijdag 28 oktober

Vandaag een hele lange rit met wel een koffiepauze. Omdat we een lekke band hadden duurde die pauze lang. En dat vond niemand erg. We hebben even genoten van het zonnetje in de tuin van het koffiehuis. Vandaar uit kregen we ook een lunchpakket mee, waar we met gemak de winter mee kunnen doorkomen.

De w.c. was zelfs schoon en stonk niet. Het waren natuurlijk de welbekende voetstappen, maar dat vinden we niet erg meer.

Onderweg zagen we ineens aan weerskanten van de weg olifanten staan. Op de foto zie je, dat ze uit alle macht proberen een boompje om te duwen.

We reden ook langs een tempel waar we een kleine gift moesten achterlaten, want dan zou deze reis verder voorspoedig verlopen.

Niets was minder waar; er stak een kat over (en die brengt hier echt ongeluk, als je de volgende bent, die oversteekt), we kregen niet één, maar twee lekke banden en toen we bij het hotel aankwamen, kon de bus niet door de rivier. We moesten allemaal uit de bus en zijn per jeep naar ons huisje gebracht.

Voor ons was het ONgeluk nog niet afgelopen, want ons huisje bleek gekraakt te zijn door bijenfamilies. Ze zaten zelfs in de bedden. We hebben toen maar een ander huisje betrokken.

We hebben met bijna de hele groep gezellig geborreld met koffie, thee, bier en cola en over een half uur gaan we dineren bij kaarslicht. Het is wel buiten, maar de temperatuur is heerlijk. Wel goed deet-en, want er vliegt, kruipt en springt van alles rond.

Marieke vertelde ons nog over het uithuwelijken.

Jongens en meisjes worden -zeker op het platteland- nog uitgehuwelijkt. In de krant staan advertenties met daarin de vermelding van de kaste, het uiterlijk en hoe hoog de bruidschat moet zijn. Er zijn ook huwelijksmakelaars en tegenwoordig kan ook via internet geregeld worden welke partner ouders zoeken voor hun kind.

Meisjes zijn natuurlijk minder waard en heel erg duur, d.w.z. de familie van het meisje moet voor de bruidschat zorgen (dat kan variëren van goud, een scooter, koelkast enz.), maar ook moeten ze zorgen voor de bruiloft. Er worden heel veel leningen afgesloten voor de bruidschat.

Officieel is dit allemaal verboden, maar niemand trekt zich er iets van aan.

Bij een enquête tussen jongeren is gebleken, dat 80 % het toch hiermee eens is.

Als de bruiloft geregeld is, moet alles nog goedgekeurd worden door de astroloog. Hij bepaalt ook de datum. Tijdens de huwelijksceremonie zien de jongen en het meisje elkaar pas voor het eerst.

Er zijn óók wel liefdeshuwelijken, maar die zijn zeldzaam.

Het is nú trouwseizoen. Vanaf november t/m januari wordt heel veel getrouwd.

De bruiloft is altijd ’s avonds. De bruid trouwt in het rood.

Als er geld is gaat het bruidspaar op huwelijksreis. Als ze terugkomen is er een

“home- coming” en de bruid is dan in het wit gekleed. De familie van de bruidegom betaalt dit feest.

Het nieuwe paar trekt in bij de familie van de man. Op het platteland worden gemiddeld 6 à 7 kinderen geboren en zonen zijn meer welkom dan dochters.

In de krant staan advertenties van klinieken, die kunnen voorspellen of het een meisje of jongetje wordt. Ze kunnen zelfs bepálen of het een jongetje of meisje wordt.

Er zijn ook klinieken waar je meisjes kunt afgeven.

Maar,…………. Er is verandering op komst. In Aryana krijgen juist meisjes geld op de bank van de dorpsoudsten.

Overigens: Die dorpsoudsten hebben veel macht. Ze doen behalve vreemde dingen ook positieve dingen.

Ze zorgen er b.v. voor dat vroedvrouwen worden opgeleid. Die dorpsoudsten worden tegenwoordig gekozen. Het gebeurt wel eens, dat zelfs vrouwen gekozen worden.

Meisjes worden ook wel in de gelegenheid gesteld om dóór te leren na hun 12^e. Hier zijn hele slimme, intelligente meisjes!

Maar, meisjes mogen geen spijkerbroek dragen en een mobiel is ook niet toegestaan.

Oja, als vaders op de brandstapel komen, moet de OUDSTE zoon het vuur aansteken en als moeders gecremeerd worden, is het de JONGSTE zoon, die dit moet doen.

Er worden ook nog steeds kindhuwelijken geregeld.

In de krant wordt dan een oproep gedaan dat meisjes vanaf 6 jaar uitgehuwelijkt worden. Er volgt dan een massatrouwerij. Na afloop gaan die kinderen mee terug naar hun ouders, maar zodra het meisje voor de eerste keer menstrueert, moet ze naar de familie van haar man.

Nog iets: We hebben al eerder vermeld dat jongens/mannen hand in hand kunnen lopen, maar man en vrouw nooit! Dat is zeer ongepast.

Weduwen mochten nooit meer opnieuw trouwen, mochten nooit meer rode kleding dragen en moesten het hoofd kaalscheren, maar er is een nieuwe wet aangenomen, dat het in sommige gevallen toch mag. Alleen dat kale hoofd blijft kaal.

Het is weer een heel verhaal geworden, maar we maken ook zoveel mee en horen/ zien zoveel, dat we dit meteen moeten vermelden, anders ben je het weer snel vergeten allemaal.

Het is nu bijna half 8, ik ga Robbie Klok wekken voor het diner.

Helaas is hier geen internet, geen Wifi, dus dit verhaal blijft nog even staan en de foto’s ook.

Morgen vroeg op. We vertrekken om 5.45 uur met de jeep om nu toch eens eindelijk die tijgers te zien.

Wordt vervolgd………